Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage

Laatst bijgewerkt: dinsdag 30 januari 2024.

Mussel – Ruiten Aa Wandelttocht op zaterdag 24 februari 2018

FLAL plak 10Eén van de wandeltochten tijdens de 43e winterserie (2015-2016) was een tocht ontworpen vanuit Vlagtwedde. Veel wandelaars zullen zich deze wandeltocht nog wel herinneren. Niet vanwege het mooie weer of het natuurschoon, maar vanwege de gladheid waarbij iedereen zijn/haar aandacht nodig had om te kijken waar de voeten neergezet werden.
De ontwerpers van deze tocht vonden dat de wandelaars niet hadden kunnen genieten van het mooie stuk natuur waar zij door heen gekomen waren en hebben daarom gevraagd of deze tocht nogmaals op het programma geplaatst kon worden.
En vandaag is het dan zover.

Bovendien wordt er deze wandeltocht geschiedenis geschreven: het is namelijk de 25e wandeltocht, die door een groep fervente F.L.A.L.-leden uit Winschoten e.o. is ontworpen. Zij ontwierpen hun eerste tocht tijdens de 16e winterserie op 10 december 1988. (in die tijd was ik nog druk doende met voetballen en atletiek en had ik geen plannen ooit nog eens aan een wandeltocht deel te nemen).
Slechts vijf winterseries organiseerden zij geen wandeltocht.
De eerste tocht die zij organiseerden startte net als vandaag ook in Vlagtwedde en heette Bourtange Vesting – wandeltocht. De route voerde de wandelaars zoals de naam al aangeeft naar en door Bourtange.
Elke zichzelf respecterende wandeltocht heeft tegenwoordig toch wel een routebeschrijving van twee kantjes op A4 formaat. In 1988 paste de routebeschrijving van de 35 km op een half kantje van een A4-tje. Toch konden ook toen de wandelaars de juiste route vinden.
Namens de wandelaars wil ik Ubo Hes, Jan Schokker, Johan Jansen, Lodewijk Everts en Jacob Mook (hoewel laatstgenoemde nog maar enkele jaren geleden de gelederen kwam versterken) van harte bedanken voor al het werk dat zij verzet hebben om ons 25 maal een wandeling te presenteren. Tevens spreek ik de hoop uit dat de inspiratie nog niet opgedroogd is en dat we elk komend jaar weer van een tocht uit Oost-Groningen mogen genieten.
Al jaren ben ik één van de wandelaars die zeer te spreken is over de tochten vanuit een Groningse plaats. Zo kan ik mij de tochten vanuit Godlinze, Delfzijl, Muntendam, Kropswolde en Sellingen zeer goed herinneren. Voor vandaag staat er dus weer een “Groningse” wandeltocht op het programma en ben ik benieuwd of deze tocht zich in het bovenstaande lijst kan plaatsen.

Volgens mij is dit zeker geslaagd en ook mijn wandelmaat Pieter Jousma zal het met mij eens zijn, getuige de vele malen dat hij uitriep: “Wat is het hier mooi. Ik heb al veel wandeltochten in dit gedeelte van Groningen gelopen, maar dit pad is nieuw voor mij”.
De wandelaars kunnen kiezen uit een route van 25, 40 of 50 km. Ik kies voor de 50 km en even voor half negen worden mijn mede-wandelaars al onrustig en begeven zich langzamerhand naar de uitgang, waar Liana exact op tijd de routebeschrijvingen uitdeelt.
Als we buiten de bebouwde kom van Vlagtwedde komen, krijgen we te maken met een gure wind en is de temperatuur ca. -3oC, maar ……… de zon laat zich uitbundig zien. Dit zorgt er voor dat het toch aangenaam aanvoelt. Maar een gevolg van de vorst is dat de grond hard bevroren is en moet je bij het lopen over de oneffen ondergrond goed uitkijken en komt het erg op de enkels aan.
Maar spoedig vergeet ik al deze problemen als we door het gebied wandelen waar het riviertje de Ruiten Aa door het landschap kronkelt. Prachtig, wat een mooi gebied!!!!! We moeten diverse malen via een bruggetje dit riviertje oversteken. Soms lopen we langs de oever van de Ruiten Aa en soms op iets grotere afstand, maar een groot gedeelte van de tocht in de nabijheid.
Nadat we na ca. 10 km het Mussel Aa kanaal zijn overgestoken lijkt het alsof het weer zal veranderen. De zon verdwijnt achter donkere wolken en de wind neemt toe. Gelukkig is dit slechts tijdelijk want spoedig laat de zon zich weer zien en dit zal de rest van de dag zo blijven.

We komen in het gebied van het tweede riviertje in de naam van de wandeltocht nl. de Mussel Aa. De Mussel Aa loopt van Zandberg (ten zuiden van Musselkanaal) naar het noorden via Mussel en Onstwedde naar Wessinghuizen, hier vloeit zij samen met de Ruiten Aa. Deze gezamenlijke stroom heet dan de Westerwoldse Aa.
Maar voor het zover is krijgen we na 17 km onze eerste rust bij het Slaait’nhoes van de familie Nieuwenhuis in Onstwedde. De van oorsprong Saksische vakwerkboerderij was een bouwval toen de familie Nieuwenhuis zich er over ontfermde. Dertien jaar lang werd er eigenhandig, zonder subsidie, gerestaureerd.
Nu staat er een boerderij, zoveel mogelijk in de authentieke staat, waarin een streekmuseum en restaurant gevestigd is. In dit Westerwolds museum vinden we een mooie collectie bestaande uit o.a. kleding, gebruiksvoorwerpen, handwerktuigen en rariteiten, die tezamen een leuk en gevarieerd beeld van de streek vormen.
Nadat we de verzameling bekeken hebben, gaan we weer op stap en komen bij het Dr. Hommesbos. Dit bosje met een oppervlakte van 2,5 ha, is ontstaan doordat de grond niet geschikt was voor landbouw. De stuifduinen in het bos zijn wel 12 m hoogte en waren te steil en te arm.
De naam dankt het bos aan een vroegere eigenaar, dr. Hommes, een chirurg van het ziekenhuis in Winschoten. Hij had hier een zomerhuisje.
Natuurlijk moeten wij deze “duintjes” ook beklimmen en steil waren ze zeker! Volgens mij moesten we wel zes keer omhoog klauteren (en daarna weer naar beneden).

Na enige tijd krijgen we de Mussel Aa weer in het zicht en ook doemt plotseling een nieuwe groep wandelaars op. Dit zijn de wandelaars van de 25 km die ons gezelschap houden tot het dorp Wessinghuizen. Vóór dit dorp moeten we een brug oversteken, hier stroomt de Westerwoldse Aa, die ontstaan is nadat de Ruiten Aa en de Mussel Aa bij elkaar gekomen zijn.
In Wessinghuizen is ook onze tweede rust nl. bij boerderij/expositieruimte Artphy. Op de plek van een oude boerenschuur is een ruimte geschapen van 1000 vierkante meter. Het is bedoeld als expositieruimte voor kunst. Men is nog druk bezig met verbouwen, maar toch is het ook hier aangenaam vertoeven. We hebben nu 31 km afgelegd en een kilometer na de rust nemen we afscheid van de 25 km wandelaars, maar ook de 40 km wandelaars hebben nu wel genoeg van onze aanwezigheid.
Alleen gaan we de lus van 10 km in, die o.a. langs de Westerwoldse Aa gaat. Was de ondergrond ’s morgens nog hard, hier is de grond door de kracht van de zon enigszins ontdooit. Op de plaatsen waar het pad een beetje schuin loopt, wordt het toch wat glibberig en dit vergemakkelijkt het lopen niet.

Het volgende hoogtepunt in deze wandeling is de Burcht Wedde.Vlagtwedde 001
Landelijk het meest bekend is ‘de Burcht’- zoals het in de volksmond wordt genoemd – van het begin van de Tachtigjarige Oorlog, toen in 1568 graaf Lodewijk van Nassau, broer van Willem van Oranje, vanuit Wedde met zijn soldaten optrok om de Spanjaarden te bevechten bij Heiligerlee.
De eigentijdse bestemming van de Burcht naast een erfgoedhotel is een sprookjesachtig hotel voor kinderen ‘die aan de andere kant van het geluk geboren zijn’.
Hierna pikken we de Westerwoldse Aa weer op en volgen de loop tot we rechts afbuigen en weer terug gaan naar het dorp Wedde en vandaar via het Karel Schenkpad, één van de vele mooie wandelpaden, naar de derde rust. Deze rust is opnieuw in de boerderij/expositieruimte Artphy.

Na de rust gaan we op voor de laatste etappe van 9 km. Daarbij komen we nog langs de Giezelbaarg of Geselberg. Deze plek herinnert aan de duistere activiteiten in Westerwolde. Tot 1803 werden hier vonnissen voltrokken, die in de nabijgelegen burcht te Wedde werden geveld. Op deze zandheuvel werden veroordeelden gegeseld, opgehangen of verbrand. Aan het einde van de 16e eeuw zijn er 22 mannen en vrouwen omgebracht op beschuldiging van tovenarij. Je vindt er nu nog een zandheuvel met een monument, met de namen van de slachtoffers van deze heksenvervolgingen.
In het dorpje Veele steken we de Rolinbrug over. De brug is genoemd naar P.H. (Philippe) Rolin, die samen met J. Breuer en E. Hazard is omgekomen bij de bevrijding van Veele door het 1e regiment Belgische Parachutisten o.l.v. Kolonel E. Blondeel (naar wie de weg aan de noordkant van het kanaal is vernoemd).
Als we Vlagtwedde naderen worden we welkom geheten door de klok van de Hervormde Kerk. De klok slaat vier keer. Toch wel moe maar ook tevreden kijken we, samen met 356 andere wandelaars, terug op een wandeltocht door dit unieke stukje Groninger landschap.

Verslag: Bonne Altena
Foto’s: Tom van der Velde

Vlagtwedde 002Vlagtwedde 003Vlagtwedde 004Vlagtwedde 005Vlagtwedde 006