Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage

Laatst bijgewerkt: dinsdag 30 januari 2024.

Appelscha plaatje wandelboekje

Duinen en Kikkers wandeltocht Appelscha op 30 december 2017

Als echte FLAL-er wil je natuurlijk zoveel mogelijk tochten van de winterserie lopen als dat half kan. Maar ik moet wel eerlijk toegeven dat ik voor de tocht van Appelscha wel even twee keer achter mijn oren krabbelde toen ik ’s ochtends vroeg uit mijn bed stapte. De weersvoorspellingen waren niet opperbest en het lag nog zo lekker warm…….Maar goed, net zoals ……(aantal invullen) andere wandelaars dacht ik ook van :”Die kerstkalkoen die zit er aan maar moet er ook weer af. En die oliebollen morgen zijn ook lekker. Gaan dus!” Bovendien had ik Tom van der Velde beloofd een verslagje van deze tocht te schrijven.

Dus ’s ochtends in alle vroegte toch maar de stoute schoenen aangetrokken (die toen nog droog en gepoetst waren) en in de auto op weg naar Appelscha. Met de ruitenwissers op standje 3. Nou wandel ik al een aantal jaartjes mee en ik heb toch ook wel vaker in Appelscha gelopen. Tevens had ik even op internet gekeken waar we wezen moesten, dus ik dacht we rijden zo naar de startgelegenheid toe. Dat reden we ook wel, alleen was op het laatst niet helemaal duidelijk waar nu precies het parkeerterrein was. Dat werd dus rondjes rijden om de rotonde, tot grote hilariteit van mijn wandelmaatje. Gelukkig was ik echter niet de enige die liep te dolen. En met een minuutje vertraging vonden we toch een plekje voor de auto.

Daarna eerst maar een kop koffie, en nog een tweede. En bijkletsen met deze en gene natuurlijk. Dat is altijd gezellig, maar op een gegeven moment moesten we toch met zijn allen naar buiten toe. Iedereen was dik ingepakt tegen de regen, want het was nat! Ik vind dat altijd wel wat hebben trouwens, zo’n bonte verzameling aan poncho’s en regenpakken is eigenlijk best heel fotogeniek. Zelf heb ik nooit een fototoestel bij me onderweg maar er zijn genoeg anderen die die kleurenpracht wel vastgelegd hebben, check de links op de FLAL-site maar. Nattigheid maakt iedereen wel een stuk onherkenbaarder trouwens. Want om iemand nou te herkennen aan het geritsel van de regenkleding….. dat valt niet mee.

Onderweg werd er natuurlijk flink gegrapt en commentaar geleverd op het weer, dat spreekt voor zich. Regelmatig hoorde je opmerkingen om je heen als: “is dit hobby?”, “heb jij dit besteld?” of “hoe staan de aandelen Miele wasmachines er voor?” En ondanks het feit dat het in de loop van de dag wel iets droger werd bleef het toch een wandeltocht die getekend werd door de nattigheid. Plus glibberpartijen, vooral voor de 35 kilometer lopers. Want de tochtuitzetters hadden de vette pech dat de boswachters eerder waren begonnen met werkzaamheden dan van tevoren was gepland. Daardoor waren er diverse stukken van het parcours flink omgeploegd. Het leverde wel hele spectaculaire foto’s op. Maar ook slibgevaar en valpartijen hier en daar. Ook ondergetekende ging vlak voor het eind nog onderuit en stond er “gekleurd” op (en in dit geval niet door de regenkleding). Wat was ik blij dat ik nog schone kleren in de auto had liggen!

Maar ondanks alle nattigheid en glibberpartijen was het een mooie tocht, dus hulde voor de tochtuitzetters Henk van Veen en Liana. Het was een prachtige route met veel onverhard, veel bos en veel hei, in dat opzicht voldeed de tocht geheel aan de verwachtingen. Ik zou hem zeker in de zomer nog wel eens na willen wandelen dus. Of onder winterse omstandigheden, maar die hebben we echter laatste tijd echter niet zoveel meer. Niet iedereen zal het met me eens zijn, toch kan ik af en toe best wel eens heimwee hebben naar de ouderwetse winterseries van vroeger, met tochten zoals die in Wognum b.v. ………Ach je kan ook niet alles hebben. Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Over foto’s gesproken, aan het eind van de tocht werd het pas duidelijk waarom deze tocht tot de “Duinen en kikkers wandeltocht” was gebombardeerd. Er waren dan wel geen levende kikkers (zomerdag ongetwijfeld wél), diverse kikkers in diverse poses passeerden op het laatst nog even de revue. Maar waarom nou uitgerekend juist die ene het plaatje voor het wandelboekje moest worden…..? Mijn wandelmaatje Johan Vellinga had op de terugweg in de auto wel even wat uit te leggen.

Tineke Kazimier

SN20171230 004

SN20171230 008

SN20171230 012

SN20171230 013

SN20171230 014

SN20171230 028

SN20171230 044